hoi iedereen
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg sara
22 April 2007 | Suriname, Paramaribo
odeno, oeng fang dango, owekioooo,…
onze eerst woordjes saramacaans die bij onze vocabulaire zijn bijgekomen. Ook met deze woordjes hebben wij 6 dagen overleefd in het verre binneland van Suriname. Onze reis ging welbepaald naar Boven Suriname, het dorpje Apiapaati.
Maandag om 6 uur smorgens kwam de taxi ons oppikken om naar bus te gaan. Samen met de familie van Liesbeth en nog een andere vriendelijke jongeman Nilton vertrokken we in de boemelbus waar we 5 uur in zouden vertoeven. De rit zelf was nogal heavy, ik denk dat we alle kanten van de bus hebben gezien en we zaten net op een trilplaat.
Tijdens de rit zijn we even gestopt bij Brownsberg en wandelde we naar de Leowatevallen. Die waren echt wel mooi maar spijtig genoeg regende het superhard.
Na Brownsberg ging onze tocht verder in de bus richting Atjoni. Daar aangekomen mochten we inschepen op de boot. Eerst moesten daphne en ik nog naar het toilet. Daar begon onze reis al goed, er was geen licht en we kregen een zaklamp mee. Omdat het moeilijk ging gingen we dan maar samen in het piepkleine hokje binnen en deden we een beurtrol: iemand schijnt, de andere plast, en dan ondertussen maar mopjes maken!
Na 2 uurtjes varen gingen we naar het dorpje Djemongo overnachten. Twas daar echt wel gezellig. Daf en ik zijn ons meteen gaan wassen in de donkere rivier terwijl Fred, de assistent gids, de kip aant wassen was. Dan nog even wat sociaal doen met de rest en dan gaan slapen. Daf en ik sliepen in een tweepersoonsbed met een kussen en een laken. Twas vechten om het laken en het kussen, maar de sterkste won, kheb heel goed geslapen daar :)
Na de rustige nacht hebben we even in het dorpje gaan rondkijken om daarna weer verder te varen naar onze bestemming. om eventjes onze benen nog te strekken hebben we een tussenstop gemaakt bij Botopassi, een dorpje.
Na nog wat uurtjes varen door de duizende soela’s ( stroomversnellingen) zijn we uiteindelijk aangekomen in Apiapaati. Het was echt een piepklein dorpje aan een stroomversnelling met amper 10 hutjes, geen winkel, een vieze wc,… de mensen waren er echt supervriendelijk en de kindjes zo mooi.
Daphne en ik kregen een hutje voor vier personen dat we moesten delen met de gids en met Nilton. Wij, zo avontuurlijk als we zijn, verkozen natuurlijk de hangmat om in te slapen. Omdat ik zo verbrand was heb ik daar echt megaslecht in geslapen in de nacht.
De dag erna hadden we te horen gekregen dat er een feest was in een dorpje wat verderop. Een feest om geesten te verdrijven. We gingen een kijkje nemen maar al gauw werd ons duidelijk gemaakt dat we niet welkom waren. De zatte stinkende mannen met hun rumfles in hun hand wezen ons weg. Foto’s trekken was uit den boze en we gingen ter plaatse sterven als we foto’s maakten. Ik geloof niet, dus ik ben dan maar undercover met mijne camera gaan filmen :) de beelden zijn goed gelukt! Thuis kunnen jullie allemaal kijken.
Na het feestje waar we werden uitgesloten gingen we wat zwemmen in de sula. Dat konden we goed gebruiken want het was snikheet in het dorpje.
Daarna heb ik denk ik tot 7 uur geslapen in een hutje, ik was echt ziek van de zon. De komende nacht heb ik daar ook gelegen maar amper geslapen. De gids die bij mij in de hut lag die snurkte als een wild beest en ik met mijn nachthumeur heb die arme stakker buiten gejaagd! Hij nam zijn matras en ging in open lucht slapen terwijl ik de stinkhut voor mij alleen had, veel heb ik daar ook niet meer geslapen.
De volgende ochtend zijn we naar Fred zijn dorpje gegaan waar al zijn familie woont. Iedereen was er echt vriendelijk en ik was daar echt graag. Na de ontmoeting met de bevolking zijn we verder gestapt naar de ananasberg, een stomme naam maar het was wel superleuk! Daphne, Nilton, Fred en ik zijn echt de 4 musketiers. Samen hebben wij ons overal geamuseerd en zelfs de zware tocht door de jungle hebben we met plezier gedaan.
Tijdens het wandelen heb ik kennisgemaakt met een mooie tapijtslang! Opeens kwam die tussen mijn voeten en ik denk dat ik in mijn hele leven nog nooit zo hoog ter plaatse heb gesprongen en geroepen. Het beestje was wel snel weg.
Na de jungle zijn we nog even gaan zwemmen in de sula.
Savonds hebben we een kampvuur gemaakt en werden er verhalen verteld. . Na al die vertelseltjes gingen we op Kaaimannenjacht. Het was al nacht en eigelijk vond ik dat best wel een beetje griezelig om zomaar de boot te nemen in de donker. Onze zoektocht was vruchtbaar, we hebben 3 kaaimannen gezien en wel van veeel te dicht bij :p ik had echt schrik als we dichter er naartoe vaarden. Die mannen lagen zo stil in het water en konden ons elk moment opeten( dacht ik altijd). Uiteindelijk zijn ze braaf geweest en vond ik het nog wel super om te doen.
De nacht hb ik weer in hangmat doorgebracht, nu sliep ze super goed.
De laatste dag gingen we zwemmen in de Tapawatravallen en Granddam, twee echte prachtige vallen.
De volgende dag vroeg opstaan om weer naar de vieze stad te vertrekken!
Het eten is wel tegengevallen en toen we savonds laat thuiskwamen zijn we meteen naar de Macdonalds gegaan, ook al waren we zo vuil en stonken we naar echte creolen (zwarte bosmannen).
Dat was zo een beetje mijn riesverslagje, twas echt wel superleuk.
onze eerst woordjes saramacaans die bij onze vocabulaire zijn bijgekomen. Ook met deze woordjes hebben wij 6 dagen overleefd in het verre binneland van Suriname. Onze reis ging welbepaald naar Boven Suriname, het dorpje Apiapaati.
Maandag om 6 uur smorgens kwam de taxi ons oppikken om naar bus te gaan. Samen met de familie van Liesbeth en nog een andere vriendelijke jongeman Nilton vertrokken we in de boemelbus waar we 5 uur in zouden vertoeven. De rit zelf was nogal heavy, ik denk dat we alle kanten van de bus hebben gezien en we zaten net op een trilplaat.
Tijdens de rit zijn we even gestopt bij Brownsberg en wandelde we naar de Leowatevallen. Die waren echt wel mooi maar spijtig genoeg regende het superhard.
Na Brownsberg ging onze tocht verder in de bus richting Atjoni. Daar aangekomen mochten we inschepen op de boot. Eerst moesten daphne en ik nog naar het toilet. Daar begon onze reis al goed, er was geen licht en we kregen een zaklamp mee. Omdat het moeilijk ging gingen we dan maar samen in het piepkleine hokje binnen en deden we een beurtrol: iemand schijnt, de andere plast, en dan ondertussen maar mopjes maken!
Na 2 uurtjes varen gingen we naar het dorpje Djemongo overnachten. Twas daar echt wel gezellig. Daf en ik zijn ons meteen gaan wassen in de donkere rivier terwijl Fred, de assistent gids, de kip aant wassen was. Dan nog even wat sociaal doen met de rest en dan gaan slapen. Daf en ik sliepen in een tweepersoonsbed met een kussen en een laken. Twas vechten om het laken en het kussen, maar de sterkste won, kheb heel goed geslapen daar :)
Na de rustige nacht hebben we even in het dorpje gaan rondkijken om daarna weer verder te varen naar onze bestemming. om eventjes onze benen nog te strekken hebben we een tussenstop gemaakt bij Botopassi, een dorpje.
Na nog wat uurtjes varen door de duizende soela’s ( stroomversnellingen) zijn we uiteindelijk aangekomen in Apiapaati. Het was echt een piepklein dorpje aan een stroomversnelling met amper 10 hutjes, geen winkel, een vieze wc,… de mensen waren er echt supervriendelijk en de kindjes zo mooi.
Daphne en ik kregen een hutje voor vier personen dat we moesten delen met de gids en met Nilton. Wij, zo avontuurlijk als we zijn, verkozen natuurlijk de hangmat om in te slapen. Omdat ik zo verbrand was heb ik daar echt megaslecht in geslapen in de nacht.
De dag erna hadden we te horen gekregen dat er een feest was in een dorpje wat verderop. Een feest om geesten te verdrijven. We gingen een kijkje nemen maar al gauw werd ons duidelijk gemaakt dat we niet welkom waren. De zatte stinkende mannen met hun rumfles in hun hand wezen ons weg. Foto’s trekken was uit den boze en we gingen ter plaatse sterven als we foto’s maakten. Ik geloof niet, dus ik ben dan maar undercover met mijne camera gaan filmen :) de beelden zijn goed gelukt! Thuis kunnen jullie allemaal kijken.
Na het feestje waar we werden uitgesloten gingen we wat zwemmen in de sula. Dat konden we goed gebruiken want het was snikheet in het dorpje.
Daarna heb ik denk ik tot 7 uur geslapen in een hutje, ik was echt ziek van de zon. De komende nacht heb ik daar ook gelegen maar amper geslapen. De gids die bij mij in de hut lag die snurkte als een wild beest en ik met mijn nachthumeur heb die arme stakker buiten gejaagd! Hij nam zijn matras en ging in open lucht slapen terwijl ik de stinkhut voor mij alleen had, veel heb ik daar ook niet meer geslapen.
De volgende ochtend zijn we naar Fred zijn dorpje gegaan waar al zijn familie woont. Iedereen was er echt vriendelijk en ik was daar echt graag. Na de ontmoeting met de bevolking zijn we verder gestapt naar de ananasberg, een stomme naam maar het was wel superleuk! Daphne, Nilton, Fred en ik zijn echt de 4 musketiers. Samen hebben wij ons overal geamuseerd en zelfs de zware tocht door de jungle hebben we met plezier gedaan.
Tijdens het wandelen heb ik kennisgemaakt met een mooie tapijtslang! Opeens kwam die tussen mijn voeten en ik denk dat ik in mijn hele leven nog nooit zo hoog ter plaatse heb gesprongen en geroepen. Het beestje was wel snel weg.
Na de jungle zijn we nog even gaan zwemmen in de sula.
Savonds hebben we een kampvuur gemaakt en werden er verhalen verteld. . Na al die vertelseltjes gingen we op Kaaimannenjacht. Het was al nacht en eigelijk vond ik dat best wel een beetje griezelig om zomaar de boot te nemen in de donker. Onze zoektocht was vruchtbaar, we hebben 3 kaaimannen gezien en wel van veeel te dicht bij :p ik had echt schrik als we dichter er naartoe vaarden. Die mannen lagen zo stil in het water en konden ons elk moment opeten( dacht ik altijd). Uiteindelijk zijn ze braaf geweest en vond ik het nog wel super om te doen.
De nacht hb ik weer in hangmat doorgebracht, nu sliep ze super goed.
De laatste dag gingen we zwemmen in de Tapawatravallen en Granddam, twee echte prachtige vallen.
De volgende dag vroeg opstaan om weer naar de vieze stad te vertrekken!
Het eten is wel tegengevallen en toen we savonds laat thuiskwamen zijn we meteen naar de Macdonalds gegaan, ook al waren we zo vuil en stonken we naar echte creolen (zwarte bosmannen).
Dat was zo een beetje mijn riesverslagje, twas echt wel superleuk.
-
23 April 2007 - 07:54
Pebbles:
Kunt is aan Tarzan vragen of hij geen mcdonalds in de jungle opent ... :) -
23 April 2007 - 11:55
Daf:
ja de sterkste wint met het kussen en het laken te pikken, of beter gezegd dieje met het rotste nachthumeur :p kheb toch ook goed geslapen hehe. twas super e, en vanaf nu zijn wij zusjes, iedreen dacht dat toch:p alle zus tot vandenavond, kookt al maar tegen dat ik thuis ben hehe
-
25 April 2007 - 05:49
Deddi:
spijtig da ge geen kaaimanneke gepakt hebt, ons Moe heeft just een nieuw sakosj nodig
-
26 April 2007 - 09:06
Ur Nichtje:
jij in de regen en belgie omgeven door zonnestralen... niet goed voor onze rode pigmenten :)
(k) -
27 April 2007 - 11:47
Kirsten:
Hey saar!
Verdorie zeg, het zit daar echt wel mee he!Leuke mensen, leuke kindjes, mooie land,...
Geniet er nog maar heel hard van!
-
28 April 2007 - 16:32
Alexje:
de fotokes zijn super mooi en ik ben nog superder jaloers op u mooie reis. enjoy every minute of it!
dikke zoen
-
06 Mei 2007 - 18:32
Bettina:
Hé saar,
Ik heb een voorstel gij blijft ginder en ik publiceer al uw verhalen. Wedden dat het bestsellers worden. Het is echt reuze plezant om uw verhalen te volgen.
Volgens mij gaat gij dat in België nooit meer gewoon raken.
Of het zou moeten zijn dat uw ma of pa geregeld ne kikker in uw bed zet, en een paar kakkerlakken bakt.
Volgens mij is dit wel de reis van je leven.
En wij ons broek maar verslijten op de stoelen van de ziekenkas, buiten het feit dat ge ne keer verschiet van de ene of de andere die zijne bic laat vallen gebeurt er niks.
Er is misschien wel iets waar ik je kan mee plagen, onze Annelien is op Bonheiden kermis smoutebollen halen.mmmmmmmmmmmmhhhh lekker
Tot volgende keer.
Bettina en de rest van de Bonheidse heide -
09 Mei 2007 - 13:54
Oli:
kei mooie fotojes
die voorlaaste en laatste zijn super mooi :D
X kus -
09 Mei 2007 - 20:30
Jaja:
nog maar enkele weekjes...
geniet nog maar van de laatste momenten in suriname.
ben ook wel blij da ge terugkomt :)
dikke zoen
alex
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
